Bij de definitie van een oplossing voor het managed van multidisciplinaire ontwerp informatie neem ik aan dat de de functionele decompositie wordt uitgevoerd zodat de functies gezamenlijk compleet en afzonderlijk eenduidig zijn. Dit zorgt in ieder geval voor een eenduidige verzameling van requirements.

 

 

 

Bij de definitie van een oplossing voor het managed van multidisciplinaire ontwerp informatie neem ik aan dat de de functionele decompositie wordt uitgevoerd zodat de functies gezamenlijk compleet en afzonderlijk eenduidig zijn. Dit zorgt in ieder geval voor een eenduidige verzameling van requirements.

 

Kunnen we aannamen dat ontwerpen op het laagste niveau van functies gerelateerd zijn, dwz de de eindpunten van de requirement structuur? En kunnen we aannemen dat specifieke ontwerp componenten elke requirement invullen? Of moeten we aannemen dat een enkele requirement kan worden gerealiseerd door meerdere ontwerp componenten?

 

Vanuit een praktisch oogpunt, moeten ontwerpen kunnen worden opgesplitst in meervoudige taken en deelontwerpen die door meerdere teams kunnen worden opgepakt. Omdat de combinatie van alle ontwerpen altijd een complete set van requirements moet invullen, zullen er afspraken gedefinieerd moeten worden om overlap en inefficientie te voorkomen. Dit kan worden gedaan door afspraken over interfaces, dwz volume claims, geometrie van verbindingen, doorvoer en uitwisseling van gegevens of materialen, etc. Deze interface specificaties zijn op zich weer onderdeel van de gedetailleerde requirments. De interface specificaties kunnen ook afzonderlijke componenten zijn in de functionele decompositie waar deze expliciet meerder hogere functionele delen combineren.

 

Om dit stukje overpeinsing samen te vatten; de functionele decompositie is een verzameling van functionele requirements en interface requirements tussen functies.

 

 

Zie ook: